145 

po polsku


Narrator bohater wobec do¶wiadczeñ w hitlerowskich obozach i sowieckich ³agrach. ('cz³owiek z³agrowany' a 'cz³owiek zlagrowany').
Jêzyk polski:



Narrator bohater wobec do¶wiadczeñ w hitlerowskich obozach i sowieckich ³agrach. ('cz³owiek z³agrowany' a 'cz³owiek zlagrowany').


 






Mianem "cz³owieka zlagrowango" okre¶lamy cz³owieka, który zmuszony by³ ¿yæ w hitlerowskich obozach koncentracyjnych (Bohater prozy Borowskiego). Samo pojêcie pochodzi od niemieckiego s³owa 'lager', oznaczaj±cego w³a¶nie obóz. Tadeusz Borowski jest miêdzy innymi autorem zbioru opowiadañ pt. "Po¿egnanie z Mari±", w którym przedstawia w³a¶nie takiego zlagrowanego bohatera.


Natomiast "cz³owiek z³agrowany" to wiêzieñ sowieckich obozów pracy, czyli ³agrów. Z wizerunkiem cz³owieka z³agrowanego spotykamy siê w twórczo¶ci Gustawa Herlinga-Grudziñskiego, przede wszystkim w "Innym ¶wiecie".


G³ównym problemem opowiadañ Tadeusza Borowskiego jest wp³yw obozu koncentracyjnego na psychikê i kodeks etyczny cz³owieka. Ludzie osadzeni w obozach maj± bowiem kilka mo¿liwych postaw do wyboru (walka z obozow± rzeczywisto¶ci±, ca³kowita bierno¶æ, czyli tak zwani "muzu³manie"). Ostatni± mo¿liwo¶ci± jest przystosowanie do obozowych regu³. Cechuje to tych co wiedz±jak nale¿y ¿yæ w obozie. Ci interesuj± Borowskiego najbardziej. Bada on stan w jakim znajduje siê psychika ludzi zlagrowanych.okazuje siê, ¿e warunkiem prze¿ycia w obozie jest zmiana kodeksu etycznego cz³owieka, absolutne przemianowanie warto¶ci. Zdaniem Autora "Po¿egnania z Mari±" prze¿yæ morzna by³o tylko w jeden sposób; kosztem innych. Powoduje to zanik etyki chrze¶cijañskiej, w obozie koncentracyjnym nie obowi±zuje dekalog. Kradzie¿e i zabójstwa s± na pocz±tku dziennym. "Po¿egnanie z Mari±" Tadeusza borowskiego to zbiór opowiadañ obrazuj±cych ¿ycie w hitlerowskich obozach koncentracyjnych bez retuszowania, upiêkszania, wyg³adzania prawdy o ludziach. Borowskiemu uda³o siê ukazaænajbardziej harakterystyczn± cechê lagrów:powoduj± one proces dehumanizacji cz³owieka, zaniku warto¶ci moralnych i etycznych.cz³owiek zlagrowany, czyli dostosowany do warunków obozowej rzeczywisto¶ci, kieruje siê tak odmiennym kodeksem etycznym, ¿e czêsto nie potrafi odnale¼æ siê na wolno¶ci.


"Inny ¶wiat" Gustawa Herlinga-Grudziñskiego jest za¶ prób± pokazania sowieckiego obozu pracy, jak i jego wp³ywu na psychikêi kodeks moralno-etyczny. Wiê¼niowie aby prze¿yæ, musz± zapomnieæ o warto¶ciach, jakie dotychczas wyznacza³y granice ich postêpowania. Je¶li chc± my¶leæ o przetrwaniu, musz± dostosowaæ siê do regu³ rz±dz±cych w gu³agach. Grudziñski opisuje proces degradacji spo³eczeñstwa, do którego doprowadza stworzony przez Rosjan ca³y system wymy¶lnych represji i ograniczeñ Rzeczywisto¶æ³agrowa to przede wszystkim ciê¿ka, kator¿nicza praca. Wiê¼niowie stanowi± tani± si³ê robocz± s±wiêæ bezwzglêdnia i maksymalnie wykorzystywani. ¯ycie ludzkie nie przedstawia tu ¿adnej warto¶ci, ka¿dego wiê¼nia mo¿na zast±piæ innym. Donosy, gwa³ty i mordowanie chorych oraz niezdolnych do pracy s± na porz±dku dziennym. Wiê¼niowie s± zmuszani do sk³adania obci±¿aj±cych zeznañ, zanikaj± uczucia mi³o¶ci i przyja¼ni.


Trudno jednoznacznie zinterpretowaæ "Inny ¶wiat". Ksi±¿ka ta mo¿e byæ bowiem odbierana jako ¶wiadectwo triumfu totalitarnego systemu dehumanizacji i zniewalania ludzkich umys³ów. Dowodem na to mo¿e byæ wizerunek cz³owieka z³agrowanego, dostosowanego do rzeczywisto¶ci obozowej, akceptuj±cego zaistnia³y stan ¿eczy. Z drugiej jednak strony nie wolno zapominaæ, ¿e sam Grudziñski wyra¼nie wskazuje na konieczno¶æ niepoddawania siê terrorowi. Nie akceptuje jednoznacznie negatywnej oceny moralno¶ci ludzi osadzonych w ³agrach. "Inny ¶wiat" ukazuje przecie¿ postawy piêkne.


Symbolicznego wymiaru nabiera scena z "Epilogu". ¯ydowski architekt, którego zeznania przyczyni³y siê do ¶mierci czterech wiê¼niów niemieckich, ju¿ po wojnie, w Rzymie spotyka narratora i opowiada mu swoj± historiê licz±c na zrozumienie i rozgrzeszenie. Jednak nie dostaje go. ¦wiadczy to o nieprzejednanej postawie Grudziñskiego, z³o nie mo¿e zostaæ usprawiedliwione, nawet pomimo okoliczno¶ci. Cz³owiek musi walczyæ nie tylko o swoje ¿ycie, ale przede wszystkim o zachowanie cz³owieczeñstwa, nawet w sowieckich ³agrach na "nieludzkiej ziemi".


Cech± wspóln± prozy Tadeusza Borowskiego i Gustawa Herlinga-Grudziñskiego jest ukazanie ¶wiata obozów koncentracyjnych. Rzeczywisto¶æ obozowa jest podobna, niezale¿nie od tego czy s± to niemieckie lagry, czy sowieckie ³agry. Ci, którzy chc± prze¿yæ, s± zmuszeni zaakceptowaæ now± moralno¶æ obozow±, ca³kowicie inn± od przyjêtych kodeksów etycznych opartych choæby na dekalogu.


Podstawowa ró¿nica pomiêdzy nimi polega na tym, ¿e bohater Tadeusza Borowskiego przyswaja sobie kodeks obozowy i ulega mu, natomiast bohaterowi Gustawa Herlinga-Grudziñskiego udaje siê uratowaæ swój w³asny ¶wiat warto¶ci a odrzuciæ obozowy sposób ¿ycia.









Autor : Konrad Ceban

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • pajaa1981.pev.pl