rozdzial_22

Indeks

po polsku

Foster Alan Dean - Przekl�ci Tom 03 - Wojenne �upy - Rozdzia� 22


Up�yn�o wiele czasu, a Leparowie nie podj�li �adnych dzia�a� przeciw niej.
Nie wys�ali �adnych zab�jc�w, mo�e dlatego, �e postanowili dzia�a� powoli, a
mo�e dlatego, �e chcieli by� ca�kowicie pewni, zanim podejm� tak powa�ne i
niebezpieczne kroki. Z pewno�ci� martwili si� i zastanawiali nad tajemniczymi
okoliczno�ciami niespodziewanej �mierci ich agenta na Dakkarze. Wskazywa�a ona
na istnienie gro�nej luki w ich wiedzy, kt�r� w typowy dla siebie spos�b, b�d�
chcieli wype�ni�, zanim zaczn� dzia�a�.

Przygotowa�a si� najlepiej, jak mog�a.

P� roku min�o od jej ucieczki z Dakkaru, zanim pojawi�o si� dw�ch Lepar�w.
Przebrani za specjalist�w od urz�dze� sanitarnych, zabrali si� do pracy przy
uniwersyteckich wodoci�gach, do czego mieli specjalne zdolno�ci. Cho� przesz�a
blisko, �aden nawet nie spojrza� w jej kierunku.

Mimo, �e nie mia�a w�tpliwo�ci, co do ich prawdziwych zamiar�w, nie zmieni�a
swego normalnego trybu �ycia, trzymaj�c si� codziennego rozk�adu zaj�� nawet w
obliczu niewypowiedzianego zagro�enia. Przyjaciele zwracali uwag� na jej stan
podwy�szonej czujno�ci i napi�cia. Dzi�kowa�a za trosk�, rozpraszaj�c ich
niepok�j bez komentarzy.

Robotnicy byli ostro�ni. Dopiero po d�u�szym czasie, pewnego wieczoru, gdy
pracowa�a d�u�ej ni� zwykle, drzwi do jej biura za�wiergota�y, sygnalizuj�c
go�ci. Zewn�trzna kamera pokazywa�a bezmy�ln� twarz jednego z Lepar�w. Jego
czarne oczy by�y bardzo smutne, a ich niewinna ekspresja ca�kowicie
rozbraja�a. Odpowiadaj�c na pytanie, poinformowa� j�, �e ich praca przenios�a
si� teraz
w ten koniec budynku i �eby m�c kontynuowa� j�, prosz� o kilkuminutowy dost�p
do biura.

- Bez w�tpienia by�a to prawda - pomy�la�a.

- Nie zajmie nam to d�ugo - powiedzia� przez g�o�nik przy drzwiach. - To z
pewno�ci� te� prawda.

Odmowa mog�a jedynie op�ni� nieuniknione, a dodatkowo, potwierdzi�aby
wszelkie ich podejrzenia. Uko�czy�a og�lne katalogowanie swoich materia��w i
jej �ycie, zar�wno osobiste, jak i zawodowe by�o uporz�dkowane. W pewnym
sensie poczu�a ulg�. By�a ju� bardzo zm�czona.

Uruchomi�a fotokom�rk� i drzwi rozsun�y si�, by ich wpu�ci�.

Ci�gle byli ubrani jak pracownicy wodoci�g�w. D�ugie kamizele i szerokie pasy
kry�y szereg zamkni�tych kieszeni, wypchanych narz�dziami i ekwipunkiem. Ten,
kt�ry przemawia� wszed� ko�ysz�c si� do pomieszczenia i wymin�wszy j�,
skierowa� si� do urz�dze� sanitarnych, mieszcz�cych si� w tylnej alkowie. Jego
towarzysz r�wnie� wszed� do �rodka i swobodnie stan�� w pobli�u drzwi, z
prawdziwym zainteresowaniem przygl�daj�c si� podobiznom otch�ani, zdobi�cym
�ciany.

- Nie b�dziemy tu d�ugo. - Bulgocz�cy g�os nie zdradza� ukrytych zamiar�w. -
Musimy sprawdzi� ci�nienie i przepustowo��, zanim przejdziemy do nast�pnego
biura.

Lalelelang nie ruszy�a si� z roboczego gniazda, usytuowanego za delikatnym,
rze�bionym �ukiem jej terminala.

- Nic takiego nie musicie robi�. Jeste�cie tutaj, by mnie zabi�.

P�aska, bulwiasta twarz wyjrza�a z alkowy sanitarnej, a hebanowe oczy b�ysn�y
w �wietle lamp. Na zewn�trz pojedynczego okna mi�so�erny yhastas szybowa� tu�
poni�ej wschodz�cego ksi�yca, fluoryzuj�cy blask bij�cy w ciemno�ci od tego
nocnego lotnika by� �r�d�em migotliwej zieleni. W biurze zapanowa�a ca�kowita
cisza. Przerwa� j� Lepar przy drzwiach.

- C� za dziwne stwierdzenie, Wielmo�na Akademiczko.

- Dziwne? Zamierzacie mnie zamordowa�, ale najpierw chcecie by� ca�kowicie
pewni. Leparowie chyba nigdy nic nie robi�, zanim si� nie upewni�. Z pewno�ci�
szukali�cie wyja�nienia �mierci swego kolegi na Dakkarze. Pr�bowa� mnie zabi�
w moim apartamencie, ale to on umar�. Potem po�piesznie opu�ci�am Dakkar.
Wiedzia�am, �e pomimo pocz�tkowego niedowierzania, drog� cierpliwego �ledztwa
i eliminowania wszystkich innych mo�liwo�ci, dojdziecie w ko�cu do wniosku, �e
to ja go zabi�am. Jestem tylko zdziwiona, �e nie przybyli�cie wcze�niej.

Ziemnowodni patrzyli bez s�owa. Wreszcie ten, kt�ry pierwszy m�wi�, wy�oni�
si� z alkowy, trzymaj�c w r�ku bro�. Przyjrza�a si� jej z profesjonaln�
obiektywno�ci�. Zbudowana ca�kowicie z innych, ni� metalowe cz�ci, by�a
wi�ksza od tej, kt�r� nie tak dawno gro�ono jej na Dakkarze. Nie by�a te� taka
wyrafinowana. Jej tw�rcy nie podj�li �adnych pr�b ukrycia jej przeznaczenia.
Gdy uzbrojony osobnik wszed� do wn�trza pokoju, jego towarzysz wyj�� podobny
przedmiot z wewn�trznej kieszeni kamizelki.

Jaka tym razem b�dzie metoda? Znowu trucizna, kule, eksploduj�ce wewn�trz
cia�a �ruciny, czy te� co�, czego nawet nie potrafi�a sobie wyobrazi�? Ale to
i tak nie mia�o znaczenia.

- Wasz kolega zamierza� mnie zabi�. Wi�c ja musia�am zabi� jego.

- Jeste�my bardzo ciekawi, jak ci si� to uda�o. - Drugi z nich blokowa� teraz
drzwi swoim cia�em. - Nie wierzono, by jakikolwiek Wais by� do tego zdolny.

- Oddaj� cze�� waszej ignorancji. - Blisko�� mierci wyzwoli�a w niej
przeb�yski czarnego humoru. - Jestem wyj�tkowa.

Napastnik wyda� z g��bi gardzieli pomruk satysfakcji. D�wi�k rozchodzi� si� w
powietrzu r�wnie dobrze jak pod wod�.

- Dzi�kujemy ci za potwierdzenie. Teraz zginiesz.

Lufa broni unios�a si�.

- Nie zrobisz tego.

- Czy chcesz zako�czy� �ycie na k��tni? - Lepar przy drzwiach zrobi� jaki�
gest i jego kompan przerwa�. - Dlaczego nie? - zapyta�.

- Jest wiele powod�w. Czy my�leli�cie, �e ja nic nie zrobi�, tylko b�d�
spokojnie czeka�, a� przedstawiciele waszego gatunku zlokalizuj� mnie i zabij�
kiedy zechc�? Czy uwa�ali�cie, �e obroniwszy si� raz, nie zrobi� tego
ponownie?

- Od naszego przybycia na Mahmahar wielokrotnie sprawdzali�my ca�y budynek, a
zw�aszcza ten pok�j. Nie ma tu �adnych dowod�w istnienia jakich�
zabezpieczaj�cych mechanizm�w, �adnych skomplikowanych alarm�w, automatycznej
broni, ani uruchamianych g�osem, czy ruchem przeka�nik�w. Nic. Poza tym jest
nas dw�ch i obaj jeste�my uzbrojeni. Cokolwiek posz�o �le na Dakkarze, tutaj
si� nie powt�rzy. Jeste� bezbronna.

- Nie, nie jestem.

Jej dzi�b lekko zaklekota�, a pi�ropusz u�o�y� si� p�asko na g�owie. Obaj
napastnicy wymienili spojrzenia.

- Puste s�owa - stwierdzi� ten przy drzwiach.

- Od kiedy przybyli�cie na t� planet� �ledzicie moje ruchy. Czy nie przysz�o
wam do g�owy, �e mog� �ledzi� wasze?

Zerkn�a w prawo. Drzwi do tylnego magazynku otworzy�y si� i wyszed� z nich
ziemia�ski �o�nierz. Lepar blokuj�cy wej�cie powoli mrugn�� w typowy dla swego
gatunku spos�b, za� jego towarzysz bezwiednie cofn�� si� o krok. Ostro�nie
opu�ci� bro�. To by�o rozs�dne, poniewa� m�oda Ziemianka by�a uzbrojona po
z�by i mog�a natychmiast otworzy� ogie�. G�rowa�a nad nimi wszystkimi.

- Co chcesz, �ebym zrobi�a, Szanowna Pani? - warkn�a bojowo.

- Na razie nic. - Lalelelang przyjrza�a si� swoim go�ciom. - To Pil�. Jest nie
tylko w pe�ni wyszkolonym �o�nierzem, ale tak�e cz�onkiem Kadry. Ziemianin
Straat-ien przez wiele lat by� moim dobrym i wiernym przyjacielem. Bardzo ma�o
wiedzia�am o jego rodzinie i krewnych, ale pomy�la�am sobie, �e jestem im
winna przynajmniej relacj� o okoliczno�ciach jego �mierci. Poniewa� zosta�am
poinformowana o tym, �e Leparowie potrafi� stawi� op�r sugestiom zar�wno ich,
jak i Amplitur�w, oraz, �e wasza rasa zdaje sobie spraw� z ich istnienia i
specjalnych umiej�tno�ci uwa�a�am, �e podzielenie si� tymi informacjami z
Ziemianami z Kadry b�dzie w�a�ciwe.

Przerwa�a, by to co powiedzia�a, w pe�ni do nich dotar�o. Gdy dosz�a do
wniosku, �e up�yn�o ju� do�� czasu, kontynuowa�a:

- Teraz wy wiecie o nich, a oni wiedz� o was i wszyscy zainteresowani maj�
r�wne szans�.

- To szale�stwo. - Lepar stoj�cy w pobli�u alkowy pr�bowa� podzieli� sw� uwag�
mi�dzy opanowan� gospodyni�, a czujn� i bardzo imponuj�c� Ziemiank�. - Czy
zdajesz sobie spraw� z tego, co zrobi�a�? Ona zabije nas wszystkich!

- Powiedzia�am wam, �e Ziemianin Straat-ien ufa� mi. Przekazuj�c wszystko co
wiem jego przyjacio�om, zyska�am r�wnie� i ich zaufanie. Pil� mi ufa. Gdybym
by�a na waszym miejscu, nie robi�abym nic, co mog�oby j� zdenerwowa�.
Straat-ien by� jej bardzo bliski.

Zauwa�ywszy, �e kobieta ma jeden z wszechobecnych translator�w, Lepar przy
drzwiach zwr�ci� si� do niej:

- Czy twoi ludzie nie widz� niebezpiecze�stwa, jakie stwarza ta istota? Je�li
j� wyeliminujemy, b�dziemy mogli zachowa� nasze sekrety.

Ziemianka tylko si� u�miechn�a. Obaj Leparowie odruchowo zadr�eli.

Lalelelang pr�bowa�a ich uspokoi�;

- Nie musimy przelewa� wi�cej niczyjej krwi w niecywilizowany spos�b. Kadra
wam nie ufa, a ja wiem, �e wy darzycie Kadr� respektem, ale nie koniecznie
zaufaniem.

- Jak mogliby�my im ufa�? - wyrazi� sw� opini� ten spod drzwi. - Przecie� s�
Ziemianami!

- No w�a�nie. Ale oni ufaj� mnie. Gdyby�cie tylko obdarzyli mnie podobnym
szacunkiem, wtedy obie strony zyska�yby co� ogromnie cennego, mediatora.

- Ty? - Niedosz�y zab�jca wyba�uszy� na ni� oczy. - Ty jeste� uczon�, a nie
dyplomat�.

- A c� to jest dyplomacja, je�li nie do�wiadczenie poparte zdrowym
rozs�dkiem? Jestem Waisem. Nie faworyzuj� ani Ziemian, ani Lepar�w. Jestem
lepiej przygotowana do pe�nienia takiej roli, ni� jakikolwiek przedstawiciel
innej, inteligentnej rasy. Wcale tego nie pragn�, ale nie widz� sposobu, by
si� teraz wycofa�. - Przerwa�a, by zaczerpn�� powietrza. - Przychodz� takie
rzadkie momenty w �yciu ka�dego, �e gor�co si� pragnie, by potrafi� dzia�a� w
niecywilizowany spos�b. Tylko tego zazdroszcz� Ziemianom. - Wyrwa� si� jej
d�ugi, melancholijny gwizd. - Jedyne, czego zawsze pragn�am, to odda� si�
dzia�alno�ci badawczej, zgromadzi� wiedz� i z niej destylowa� m�dro��. Nie
chcia�am udawa� dyplomaty, ani po�rednika, ani rozjemcy. Warunki mi to
narzuci�y.

Lepar przy drzwiach zwr�ci� si� do Lalelelang, podejrzliwie spogl�daj�c na
�o�nierk�:

- Czy ka�esz nas zabi�?

Nie poruszy� pistoletem, kt�ry trzyma� w r�ku, wiedz�c, �e najl�ejsze
podejrzenie o nieprzyjazny gest przyniesie natychmiastow� �mier� jemu i jego
towarzyszowi.

- Nie! - Gwa�towno�� jej odpowiedzi zaskoczy�a wszystkich obecnych, ��cznie z
obro�czyni�-Ziemiank�. - Jestem odpowiedzialna za �mier� ju� jednej rozumnej
istoty. I cho� dzia�a�am jedynie w obronie w�asnej, by�o to nadzwyczaj niemi�e
do�wiadczenie, kt�rego nigdy nie zapomn�. Nie mam zamiaru jeszcze raz przez to
przechodzi�.

Jej grubo pomalowane rz�sy trzepota�y.

- Do czego d��ymy? Wy chcecie zapewni� sobie bezpiecze�stwo i utrzyma� wasz
sekret przed Gromad� i by�ymi wrogami. Nie macie powodu obawia� si� Ziemian z
Kadry, poniewa� jeste�cie odporni na ich sugestie. Je�li wy zdradziliby�cie
ich sekret, oni zwr�ciliby si� przeciwko wam. Mo�e potraficie opiera� si� im
umys�owo, ale zmuszeni byliby�cie stawi� czo�o jeszcze innym umiej�tno�ciom
Ziemian.

- Widzisz - odezwa� si� jeden z Lepar�w do Ziemianki. - Pr�buje napu�ci� nas
na siebie, by ocali� swoje �ycie.

- Moje �ycie? Moje �ycie? - powt�rzy�a ciszej. - W imi� nauki dobrowolnie
ryzykowa�am gwa�town� �mier� w prawdziwych walkach, co�, czego �aden Lepar
nigdy by nie zrobi�. Dwukrotnie grozili mi przedstawiciele waszej rasy. Ju�
wiele razy �egna�am si� z �yciem. Nie obawiam si� zaryzykowa� jeszcze raz.

- Zabij j�. - Lepar przy drzwiach z przej�ciem zwr�ci� si� do kobiety. - Ona
stwarza komplikacje. Mo�emy si� dogada� mi�dzy sob�, bez pomocy
niebezpiecznego po�rednika. Dop�ki �yje, stanowi zagro�enie dla obu naszych
gatunk�w.

Nie spuszczaj�c nawet na sekund� oczu z obu ziemnowodnych, Ziemianka
przem�wi�a po raz drugi:

- Nie. Ona jest u�yteczna. Nevan... Pu�kownik Straat-ien tak uwa�a� i moi
zwierzchnicy zgadzaj� si� z tym. Zawsze by�a wobec nas uczciwa i dobrze nam
doradza�a. - Ziemianka popatrzy�a na siedz�c� w gnie�dzie Lalelelang z
mieszanin� l�ku i podziwu. - Nie wiecie wszystkiego. Ona tak wszystko
urz�dzi�a, �e bardziej niebezpieczne by�oby j� zabi�, ni� pozwoli� jej �y�.

- Musia�am tak zrobi� - spokojnie wyja�ni�a Lalelelang.

- Nic z tego nie rozumiem - sapn�� pilnuj�cy wej�cia. - Nie jeste�my bystrzy i
musisz wyja�ni� wszystko powoli i dok�adnie, by�my to poj�li.

Lalelelang nabra�a du�o powietrza w p�uca:

- To wcale nie jest takie skomplikowane. Po... zabiciu... waszego agenta,
zda�am sobie spraw�, �e pewnego dnia mo�ecie spr�bowa� mnie zg�adzi�, by
zapewni� sobie bezpiecze�stwo. W zwi�zku z tym umie�ci�am szereg bardzo
pojemnych paciork�w pami�ci, zawieraj�cych ca�� moj� wiedz� w rozmaitych
miejscach na obszarze ca�ej Gromady. Te planety pozostan� tajemnic�.

Leparowie nic nie powiedzieli, ani nie zareagowali, tylko uwa�nie s�uchali.

- Je�li umr� i przestan� wysy�a� w te miejsca pewne specyficzne sygna�y w
okre�lonych odst�pach czasu, uruchomiony zostanie mechanizm, w wyniku kt�rego
paciorki pami�ci zostan� przekazane szeregowi nieprzekupnych organizacji,
odpowiedzialnych za niezale�ne szerzenie informacji. Tajemnice Lepar�w i Kadry
stan� si� wszystkim znane.

- A co si� stanie, je�li zginiesz przypadkiem? Je�li potr�ci ci� jaki� pojazd,
kt�ry wymkn�� si� spod kontroli, albo je�eli umrzesz z naturalnych powod�w? -
odezwa� si� Lepar przy drzwiach.

- Kiedy� wy�l� sygna�, kt�ry wy��czy ten mechanizm, oraz wykasuje zawarto��
paciork�w. Jestem zdrowa - popatrzy�a na pilnuj�cego wej�cia w bardzo
nie-waisowski spos�b - i mam zamiar dalej nie chorowa�. Tymczasem
przedstawiciele Kadry i Lepar�w musz� pilnowa�, by nie spotka� mnie �aden
nieszcz�liwy wypadek.

- ��dasz, �eby�my nic nie zrobili, w og�le nie zareagowali?

- Nie macie innego wyboru.

- Wcale nie jeste�my z tego powodu szcz�liwi - skomentowa� drugi Lepar - ale
musz� wyrazi� sw�j podziw. Przeciwstawi�a� si� jednej ca�ej rasie i cz�ci
drugiej.

- Nie robi� tego dlatego, �e tak kocham �ycie - odrzek�a. - �y�am
wystarczaj�co d�ugo, by by� rozczarowan� wi�kszo�ci� tego, co widzia�am. Ale i
tak teraz jest lepiej, ni� w czasach, w kt�rych si� urodzi�am i kto wie, mo�e
dzi�ki zrozumieniu i u�wiadomieniu sobie metod dzia�ania Amplitur�w i
potencjalnie regresywnej natury rodzaju ludzkiego, jeszcze si� polepszy.
Jeszcze raz podkre�lam, �e nie podoba mi si� to wszystko.

Wskaza�a na Ziemiank�:

- Wsp�bracia Pili chc� tego samego, co wy. Leparom bardzo wyjdzie na zdrowie,
je�li w�r�d Ziemian b�dzie frakcja, kt�rej mog� zaufa�. My�l�, �e mo�ecie
sobie nawzajem pomaga� i dobrze ze sob� wsp�pracowa�.
Tak, czy inaczej, teraz b�dziecie musieli.

Zamachowcy zastanawiali si�. Albo z niezwyk�ej odwagi, albo z g�upoty, ten pod
drzwiami powiedzia�:

- Nie mo�na ufa� Ziemianom.

Odpowiedzia�a mu kobieta-�o�nierz:

- Nam mo�ecie zaufa�. My jeste�my inni. I nie mo�emy miesza� w waszych g�owach.
Jeste�cie bardziej do nas zbli�eni, ni� ktokolwiek inny, nawet Massudzi.

Pilnuj�c si�, by u�y� pustej r�ki, Lepar wskaza� na Lalelelang:

- A dlaczego po prostu jej nie zasugerujesz? Ka� jej szczeg�owo ujawni�
schemat transmisji i miejsca ukrycia tych niebezpiecznych paciork�w, �eby�my
mogli je unieszkodliwi�.

Ziemianka u�miechn�a si�:

- Czy my�lisz, �e nie pomy�leli�my o tym od razu, gdy nam to wyjawi�a?
Wcze�niej przygotowa�a wszystko, tak, �e nie mogli�my
jej tkn��, podobnie jak wy. Zasugerowanie jej, je�li w og�le uda�o by si�,
uruchomi�oby specjalne procedury, kt�rymi si� zabezpieczy�a. Ona ma siln�
wol�. Nie, manipulowanie w tym momencie jej umys�em jest zbyt ryzykowne. A
poza tym, to, co m�wi, ma sens. Mo�emy sobie nawzajem pom�c. Z w�asnego
do�wiadczenia, jako cz�onek Kadry wiem, jak ci�ko jest, je�li ca�y czas jest
si� odizolowanym od innych, je�li ci�gle trzeba uwa�a�. - Roze�mia�a si�
kr�tko. - Nikomu nie przeka�emy waszych tajemnic, je�li wy nie wyjawicie
naszych.

- S�dz�, �e zrozumia�em to, co masz na my�li - odpowiedzia� Lepar - Zachowacie
w tajemnicy nasz� odporno�� na penetracj� umys�u zar�wno przez Kadr�, jak i
Amplitur�w?

- Tak. Pod warunkiem, �e wy zrobicie to samo, je�li chodzi o nasze istnienie.
Wsp�lnie b�dziemy monitorowa� m�j w�asny, awanturniczy gatunek, oraz
poczynania Amplitur�w. Wy macie �atwy dost�p do os�b i miejsc, kt�re cz�sto
s� dla nas nieosi�galne i odwrotnie. My�l�, �e znajdziecie w nas dobrych
przyjaci� i warto�ciowych sprzymierze�c�w. - Wzruszy�a ramionami. - Poza tym,
to jest jedyne racjonalne wyj�cie z sytuacji, kt�re zostawi� nam ten kanarek,
Leparowie popatrzyli na siebie.

- Nie mamy odpowiednich pe�nomocnictw, by zatwierdzi� takie porozumienie.

- Rozumiem. Przeka�cie wszystko, co si� tu wydarzy�o swoim prze�o�onym. -
Skin�a g�ow� w stron� zamy�lonej Lalelelang. - Wiesz, jak nas znale��, a i my
doskonale wiemy, jak znale�� ciebie.

- Od��my teraz nasz� bro�. - Bardzo powoli obaj ziemnowodni wsun�li bro� do
odpowiednich kieszeni. Gdy sko�czyli, stra�nik przy drzwiach wykona� w stron�
Lalelelang dziwny, p�ytki uk�on. - Zrobi�a� tu kawa� dobrej roboty,
Akademiczko. Nigdy bym si� tego nie spodziewa� po Waisie, a zw�aszcza po
uczonej.

- Uog�lnienia s� zawsze niebezpieczne - odpowiedzia�a. - Nie jestem takim
sobie, zwyk�ym Waisem.

- W tym punkcie wszyscy tu obecni jeste�my zgodni - �arliwie wtr�ci� Lepar.

- Co� jeszcze nas ��czy - doda�a - czy mo�e nie zauwa�yli�cie?

Tym razem zar�wno Ziemianka jak i Leparowie popatrzyli na ni� pytaj�co.

- Wszystkie cztery jeste�my samicami.

- I co z tego? - spyta�a druga Leparka.

- Opr�cz obowi�zk�w zawodowych, ci��y na nas r�wnie� odpowiedzialno�� za
prokreacj�. Przynajmniej na was trzech. Ja jestem ju� za stara i czasem
rozpaczam z powodu niewykorzystanych mo�liwo�ci rozrodczych. Je�li p�jdziecie
w�asnymi drogami, to rozwa�cie, prosz�, jak� przysz�o�� stworzycie swoim,
jeszcze nienarodzonym potomkom. Zr�bcie co tylko mo�ecie, by zostawi� im w
spadku cywilizacj� z�o�on� z r�nych gatunk�w, �yj�cych w pokoju i mi�o�ci.

- Wygl�da na to, �e mamy ma�e mo�liwo�ci - powiedzia�a stra�niczka przy
wej�ciu.

- To prawda. - Ziemianka zdecydowanie kiwn�a g�ow�. - Doprowadzi�a do tego,
�e to, czy ona �yje, czy umrze nie mia�o ju� d�u�ej znaczenia. Usun�a swoj�
osob� z tego r�wnania i teraz sta�a na uboczu.

- Rozumiem ci�. - Leparka przy drzwiach przygl�da�a si� Ziemiance. - Czy to
prawda, �e wasz gatunek nigdy nie zazna� szcz�cia, ani zadowolenia?

- Tak, z tego, czego dowiedzia�am si� z historii - odpowiedzia�a Pil�. -
Zawsze byli�my dobrzy w wojnie, ale �le znosili�my pok�j. Mo�e wy jeste�cie w
stanie udzieli� nam kilku rad, bior�c pod uwag�, �e musimy strzec si�
ka�amamic.

Leparka zawaha�a si�, po czym zrobi�a krok do przodu i wyci�gn�a przed siebie
p�etwiast�, pokryt� o�lizg�� sk�r� r�k�.

- Cho� to nie jest wi��ce, ale uwa�am, �e to jest w�a�ciwy spos�b na
przypiecz�towanie umowy.

U�miechaj�c si� kobieta-�o�nierz lekko uj�a podan� r�k�. W przeciwie�stwie do
Leparek, nie od�o�y�a broni, ale tego mo�na si� by�o spodziewa� i Leparki nie
by�y ura�one.

Lalelelang na chwil� zamkn�a oczy. Nikt nie zgin��, obesz�o si� bez walki.
Wszystko posz�o mniej wi�cej zgodnie z planem.

- Tak jest lepiej. Studiuj�c przez ca�e �ycie Ziemian, nauczy�am si� jednej
rzeczy: pok�j nie jest darem, jest jak nigdy nie doko�czona budowla. Takiego
czego� nie mo�na zrobi� bez pomocy. Ka�dy gatunek wniesie do procesu
konstrukcyjnego inne talenty.

Ziemianka i Leparki obr�ci�y si� do niej:

- A ty? - zapyta�a ziemnowodna. - Pomo�esz?

- Nie w tym procesie. Nie potrzebujecie mnie, a poza tym niewiele mog�
zrobi�.

- Mo�esz nas uczy�, o Ziemianach. Wiesz o nich wi�cej, ni� jakikolwiek inny
nie-Ziemianin.

Lalelelang za�wiergota�a lekko.

- Mo�e, mo�e. Jestem bardzo wyczerpana. Zobaczymy. W mi�dzyczasie zapraszam
Lepar�w do dalszego korzystania z wynik�w moich bada�. Nie mam nic do ukrycia.

- Mo�esz by� naszym interpretatorem - nalega�a jedna z Leparek. - Pami�taj, �e
nie jeste�my zbyt m�drzy.

- Tylko wtedy, je�li nie b�dzie innego wyj�cia - opiera�a si� zm�czona
historyczka.

- Rozumiem. B�dziemy si� starali nic ci nie narzuca�.

- My te� - powiedzia�a Ziemianka. Z powrotem zwr�ci�a si� do ziemnowodnych; -
Nie jestem sama na Mahmaharze. Teraz, gdy wy i ja ustanowili�my jakie�
podstawy naszej wsp�pracy, moi koledzy na pewno te� b�d� chcieli z wami
porozmawia�.

Ziemianka i Leparki wysz�y razem, intensywnie korzystaj�c ze swych
translator�w.

Przez d�ugi czas Lalelelang siedzia�a w swoim roboczym gnie�dzie, rozmy�laj�c
w bezruchu. Wreszcie wsta�a, zgasi�a �wiat�a i opu�ci�a budynek, nie
rozgl�daj�c si� na boki i niezbyt uwa�nie patrz�c przed siebie. Je�li jacy�
Ziemianie, czy Leparowie z morderczymi zamiarami czaili si� gdzie� w zasadzce,
i tak nic by na to nie poradzi�a.

Przesz�a przez atrium, pe�nym fontann i kwiat�w, wyludnionym o tej porze nocy
i wysz�a na granatowo-zielone tereny uniwersyteckie. Kwitn�ce noc� kremowe
alariasy wype�nia�y powietrze dusznym zapachem. Mijali j� pojedynczy studenci
i pracownicy, spaceruj�c w powiewaj�cych strojach.

Po chwili osi�gn�a szczyt okr�g�ego kopca. Po lewej stronie starannie
przystrzygane krzaki fluelli tworzy�y niski, fosforyzuj�cy �ywop�ot. Male�kie,
b�yszcz�ce owady, nie wi�ksze od drobin kurzu, uwija�y si� w�r�d li�ci.

Uruchomi�a ma�y odtwarzacz, kt�ry nosi�a w kieszeni i stoj�c bez ruchu
ws�ucha�a si� w cich� muzyk�. Mia�a ona setki lat i skomponowana zosta�a przez
Ziemianina. Pierwszego Ziemianina, z kt�rym nawi�zano kontakt, Williama
Dulac'a.

Muzyka wznosi�a si� i opada�a, p�dzi�a naprz�d i zwalnia�a niepewnie. Zupe�nie
tak samo, jak rodzaj ludzki. Wszystko, czym by�a ta rozjuszona, cudowna,
przera�aj�ca, wspania�a rasa, mog�o by� odnalezione w muzyce.

Nerwowa kakofonia wreszcie si� uspokoi�a, a kompozycja zako�czy�a si�
cichn�cym szeptem instrument�w drewnianych i strunowych. Fascynuj�ce d�wi�ki.
Mo�e pewnego dnia uda jej si� zrozumie� je do ko�ca. Z cichym trelem
sygnalizuj�cym kra�cowe zm�czenie, wygi�a do ty�u szyj�, czego nie m�g�by
zrobi� �aden Ziemianin, ograniczony sw� pot�n� muskulatur� i mocnymi ko��mi.
Jedyny ksi�yc Mahmaharu zaszed� ju� za horyzont i konstelacje jej rodzimej
planety b�yszcza�y jaskrawo na ciemnym niebie.

Nie wiedzia�a, co przyniesie przysz�o��, ale wiedzia�a, �e zrobi�a co tylko
mog�a. Ziemianie z Kadry i Leparowie b�d� wsp�dzia�a�, by pilnowa� swoich
sekret�w. W �wietle tego osi�gni�cia, uratowanie w�asnego �ycia by�o tylko
nieistotnym dodatkiem. C� znaczy� jeden Wais mniej, czy wi�cej?

Jej badania wymaga�y dalszego skodyfikowania, skomentowania i sklasyfikowania.
Ci�gle jeszcze mn�stwo roboty.

- Przynajmniej wszyscy byli grzeczni - pomy�la�a - nawet Ziemianka. Dobre
maniery by�y niew�tpliwie jednym z najwi�kszych ust�pstw dla galaktycznej
cywilizacji.

Wyprostowa�a si� i przeci�gn�a, stawiaj�c i ponownie opuszczaj�c sw�j czub,
oraz pi�ra na szyi, po czym ruszy�a w d� kopca w kierunku uczelnianego �rodka
transportu, kt�ry zawiezie j� do domu. Sz�a z pewno�ci� siebie, wyp�ywaj�c� z
wiedzy, �e je�li nawet nie zostawi po sobie pokoju, to przynajmniej odrobin�
zrozumienia.

W ko�cu po to s� uczeni...

Strona g��wna

Indeks

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

pajaa1981.pev.pl

rozdzial_22

po polsku

Menu