024 

po polsku


Wstecz / Spis tre¶ci / Dalej
4. INERGIZACJA HOLOGRAFICZNA
Komunikowanie siê z umys³em wewnêtrznym
W dziedzinie badañ nad mózgiem dokonuje siê nies³ychany postêp. W 1981 roku dr Roger Speery otrzyma³ nagrodê Nobla za sw± teoriê rozszczepienia mózgu. Jego praca zapocz±tkowa³a nowy sposób my¶lenia na temat analitycznej dominacji lewej pó³kuli mózgowej. W miarê zanikania tendencji do przeciwstawiania lewej i prawej pó³kuli, pojawia³y siê nowe koncepcje, nowe sposoby pe³niejszego pojmowania istoty mózgu. Omówimy je w tym rozdziale, rozpatruj±c owe teorie na gruncie praktyki.
Mózg jako hologram
Mózg zbiera, gromadzi i przechowuje dane w mniej wiêcej tak jak hologram. Hologram powstaje z wielokrotnego zestawu obrazów czy punktów odniesienia tego samego przedmiotu, rzeczy lub zjawiska – jednym s³owem obrazu obiektu postrzeganego z rozmaitych punktów widzenia i w ró¿nych perspektywach.
Poniewa¿ przez wiele lat kolekcjonowa³em hologramy, takie porównanie mózgu do hologramu natychmiast zwróci³o moj± uwagê. Pewnego dnia nieodwracalnie zniszczy³em jeden z moich hologramów i odkry³em co¶ bardzo interesuj±cego. Chocia¿ klisza przedarta zosta³a na po³owê, oba kawa³ki nadal pokazywa³y trójwymiarowy obraz. Po jeszcze jednym przedarciu kliszy obraz widniej±cy na wszystkich kawa³kach wci±¿ zachowa³ trójwymiarowo¶æ, ale dzia³o siê z nim co¶ ciekawego: przedstawia³ mniej szczegó³ów. Mimo i¿ obraz pozosta³ trójwymiarowy, jego perspektywa nie by³a pe³na. Wyja¶nijmy to na przyk³adzie: gdyby zniszczono praw± stronê, nadal widzieliby¶my trójwymiarowy obraz, ale tylko lewej strony twarzy!
Hologramy lepszej jako¶ci mieszcz± w sobie wiêksz± ilo¶æ zapisanych odwzorowañ, czyli wiêcej punktów odniesienia, tworz±c bardziej szczegó³owy, gê¶ciejszy i ostrzejszy trójwymiarowy obraz.
Dr Carl Pribram ze Stanford University – prekursor w dziedzinie badañ nad mózgiem i umys³em – podejrzewa, ¿e mózg rejestruje czy identyfikuje dane w podobny sposób jak hologram, czyli w formie wielokrotnych odwzorowañ, oraz ¿e owe dane zapisywane s± w “rodzinie" mózgowych neuronów. Nazwa³ tê tezê holograficzn± teori±, mózgu.
Do czasu opublikowania pracy dr Pribrama po¶wiêconej modelowi holograficznemu s±dzono powszechnie, ¿e ka¿da informacja przechowywana jest tylko w jednym ¶ci¶le okre¶lonym miejscu. Oto uproszczony przyk³ad: jeden neuron przechowuje dane s³u¿±ce do rozpoznania rêki, inny natomiast bêdzie rozpoznawa³ ucho. Praca Pribrama wskazuje na odkrycie nowego, wyj±tkowego sposobu, w jaki mózg przechowuje dane – ta sama podstawowa informacja mie¶ci siê w zwielokrotnionej liczbie komórek mózgowych.
Wprowadzenie do teorii holograficznej wizualizacji
Po przestudiowaniu holograficznej teorii mózgu pojêli¶my, jak mo¿na j± zastosowaæ do wizualizacji – jednej z funkcji mózgu czy umys³u.
Wizualizacja by³a tematem wielu seminariów prowadzonych przez nas na ca³ym niemal ¶wiecie. W 1981 roku poproszono mnie, bym przedstawi³ zagadnienie wizualizacji na Miêdzynarodowym Zje¼dzie Silvy w Laredo w Teksasie. Przebieg zjazdu nagrano na ta¶mê i przez wiele lat kaseta Z owym nagraniem cieszy³a siê wielkim powodzeniem na rynku.
Wizualizowany obraz przypomina w du¿ej mierze obraz holograficzny. Aby jednak uzyska³ tak± ostro¶æ jak doskona³y hologram, musi zawieraæ w sobie wszystkie szczegó³y, Trzeba wiêc zwiêkszyæ ilo¶æ informacji, które dostaj± siê w pierwotnej postaci do naszego mózgu. Im wiêcej danych, szczegó³ów i rozmaitych punktów widzenia, tym ostrzejszy jest obraz wizualny (mentalny). Takie uszczegó³owienie percepcji mo¿na osi±gn±æ dziêki podniesieniu umiejêtno¶ci obserwacji Dodaj±c wiêcej punktów odniesienia – wzbogacaj±c dane o szczegó³y – mo¿esz udoskonaliæ swoj± wizualizacjê.
Wizualizacja a wyobra¼nia
Wiele osób nawet nie zdaje sobie sprawy, ¿e wizualizuje. Jednak¿e my wiemy, ¿e nie mog³yby one podj±æ najprostszego dzia³ania bez wizualizacji.
Ró¿nica miêdzy “wizualizacj±" a “wyobra¼ni±" zosta³a jasno zdefiniowana przez dr Silvê. Powiada on: “Wizualizacja to po prostu przywo³ywanie uprzednio zgromadzonych w mózgu informacji (wspomnieñ). Wyobra¿anie sobie polega natomiast na tworzeniu zupe³nie nowych informacji lub na pewnej zmianie – o charakterze twórczym – danych przechowywanych w pamiêci". Widzisz wiêc, ¿e ka¿dy cz³owiek wizualizuje, poniewa¿ ka¿dy posiada pamiêæ! K³opot w tym, ¿e mamy sk³onno¶æ do komplikowania tego prostego procesu.
Ludzie o duszy artystycznej wspaniale umiej± wizualizowaæ. Ta ich zdolno¶æ nie jest ¿adnym specjalnym darem natury; po prostu arty¶ci rozwinêli j± w sobie, obserwuj±c przedmioty w specyficzny sposób.
Wyci±gnij rêkê przed siebie, zwróæ j± wnêtrzem d³oni ku sobie i patrz na ni± przez chwilê. Co widzisz? Je¶li patrzysz jak wiêkszo¶æ ludzi, widzisz po prostu rêkê. Artysta za¶ ujrzy wiele rzeczy, których przeciêtny cz³owiek w ogóle nie dostrzega: po pierwsze, przestrzeñ wokó³ rêki, nastêpnie ¶wiat³o i cieñ oraz rozmaite odcienie barw. Artysta zobaczy tak¿e specyficzne linie zakre¶lone cieniem, nierówno¶ci i fakturê skóry, a w koñcu sam± rêkê. Na artystyczne widzenie przedmiotu sk³ada siê wiele informacji, które tworz± ca³o¶æ.
Spróbuj w podobny sposób przyjrzeæ siê swojej d³oni i dostrzec jak najwiêcej szczegó³ów. Nastêpnie zajmij siê obserwacj± przedmiotów wokó³ siebie. Najlepiej zacz±æ od pi³ki. Popatrz na otaczaj±c± j± przestrzeñ i na powierzchniê, na której pi³ka le¿y, zwróæ uwagê na cieñ i na sam± pi³kê. Spróbuj dostrzec ró¿nice w barwach oraz ¶wiat³ocienie na jej powierzchni.
Problem, jaki wiêkszo¶æ ludzi ma z “widzeniem" obrazu my¶lowego, wynika st±d, i¿ nie do¶æ uwa¿nie obserwuj± oni pierwowzory. Aby zatem otrzymaæ “dobry obraz", musisz mieæ “dobre punkty odniesienia". Chc±c poprawiæ jako¶æ wizualizacji, zwracaj baczn± uwagê na szczegó³y przestrzeni, w której pracujesz, oraz tej, w której bawisz siê i wypoczywasz. I zacznij widzieæ ca³y obraz!
Podstawow± zasad± konieczn± do zrozumienia istoty wizualizacji holograficznej jest formu³a: DO = DW.
DOBRA OBSERWACJA
TO
DOBRA WIZUALIZACJA
Spróbuj przechytrzyæ swój umys³
Twoja wewnêtrzna ¶wiadomo¶æ nie zablokuje twoich dzia³añ ani drogi do celu, je¶li uzna, ¿e nie dzieje siê nic nowego – inaczej mówi±c, ¿e nie wychodz± one poza status quo. Naj³atwiejszym sposobem na przeprogramowanie, przekonanie lub przechytrzenie umys³u jest stworzenie tego, co mo¿emy nazwaæ realistycznym do¶wiadczeniem. Realistyczne do¶wiadczenie to co¶ wiêcej ni¿ wizualizacja. Polega ono na kszta³towaniu pe³nego, kompletnego do¶wiadczenia, zawieraj±cego w sobie zarówno wra¿enia fizyczne, jak i psychiczne – a wiêc odczucia wzrokowe, s³uchowe, zapachowe, dotykowe, smakowe i co najwa¿niejsze, emocjonalne.
Gdy w restauracji kelner stawia przed tob± spagetti, twój mózg rejestruje nie tylko obraz wizualny, ale tak¿e ciep³o Unosz±ce siê z potrawy, zapach sosu, d¼wiêk talerza stawianego na stole i, oczywi¶cie, smak dania. Zapisuje wiêc rye tylko wygl±d, ale pe³ne do¶wiadczenie wraz z emocj±, której wówczas doznajemy.
Opisane do¶wiadczenie by³o realne, my za¶ chcemy zaj±æ siê do¶wiadczeniem “realistycznym" – do¶wiadczeniem stworzonym, w przeciwieñstwie do “do¶wiadczenia prze¿ytego" czy “do¶wiadczenia przywo³anego". Stwórz do¶wiadczenie realistyczne dla ka¿dej tre¶ci, jak± chcesz zaprogramowaæ w umy¶le – a wiêc dla uzyskania pozytywnej postawy, osi±gniêcia jakiego¶ celu czy poprawy stosunków z lud¼mi. Umys³ zaakceptuje realistyczne do¶wiadczenie jako rzeczywisto¶æ.
Po¶wiêcaj±c czas na kszta³towanie “kompletnego do¶wiadczenia", wzmocnisz si³ê programowania swego umys³u.
Skuteczne przechowywanie, programowanie czy przeprogramowywanie realistycznego do¶wiadczenia bêdzie zale¿a³o od dwóch czynników:
1. POWTARZANIA
2. JAKO¦CI WPROWADZONEJ INFORMACJI
Si³a powtarzania
Proces uczenia siê polega na powtarzaniu. Ono przygotowuje magazyn do przechowywania my¶li, obrazu lub programu i kieruje ciê ku realistycznemu do¶wiadczeniu. Wielokrotne kszta³towanie my¶lowego obrazu s³u¿y wzmocnieniu i trwa³emu odci¶niêciu nowej informacji w licznych komórkach mózgowych. Agencje reklamowe z powodzeniem wykorzystuj± metodê powtarzania w radiu i telewizji, by cokolwiek sprzedaæ. Aby nak³oniæ klienta do kupna jakiegokolwiek towaru, w reklamie powtarza siê jego nazwê co najmniej trzy razy.
Jako¶æ wprowadzanej informacji
W informatyce nie ma znaczenia, ile razy wprowadzano informacjê do pamiêci komputera, lecz jako¶æ owej informacji: dane musz± byæ wprowadzone w sposób perfekcyjny. G³ównie to decyduje o sukcesie. Kiedy na co¶ patrzysz, oczy przesy³aj± do mózgu perfekcyjny obraz przedmiotu (tak doskona³y, jak widz± go twoje oczy). Wprowadzona informacja porównywana jest z wcze¶niej zgromadzonymi danymi, po czym zostaje skatalogowana i umieszczona w odpowiednim miejscu. Rzeczy, które widzisz, uznane s± za rzeczywiste i przechowywane jako fakty. Krzes³o, stó³, autobus jad±cy ulic± to przyk³ady takich faktów. Gdy dochodzi do konfliktu miêdzy nowymi informacjami a danymi zebranymi wcze¶niej, nowe informacje zostaj± poddane powtórnemu przetworzeniu i zapisane jako dane spekulatywne. Kiedy na pokazie sztuk magicznych widzisz kobietê unosz±c± siê w powietrzu, w twoim umy¶le powstaje informacja spekulatywna.
Je¶li pragniesz przeprogramowaæ swój stary system przekonañ, musisz wielokrotnie przesy³aæ do mózgu obrazy my¶lowe “nowego programu". To, w jaki sposób mózg przechowuje nowe dane i jak porównuje je z wcze¶niejszymi, zale¿y od ich jako¶ci. Mêtne informacje mog± os³abiæ skuteczno¶æ programowania. Je¶li nadchodz±ce dane nie s± Zgodne ze starym programem, staj± siê spekulatywne, poniewa¿ znajduj± siê poza twoj± stref± komfortu. Stwórz szczegó³owe do¶wiadczenie realistyczne i powtarzaj je wielokrotnie na poziomie alfa – i obserwuj, jak twoja strefa komfortu poszerza siê, by ogarn±æ bogactwo nowych rzeczy i do¶wiadczeñ.
Kszta³towanie holograficznych inergizacji
U¿ywali¶my terminu “do¶wiadczenie", a nie wizualizacja b±d¼ obrazowanie, poniewa¿ to, co zwykle nazywane jest wizualizacj±, w rzeczywisto¶ci jest przywo³ywaniem do¶wiadczeñ.
Mo¿emy zatem u¿yæ nowego s³owa na opisanie tworzonego do¶wiadczenia. Poniewa¿ na poziomie alfa dokonujesz internalizacji do¶wiadczenia, mo¿emy je nazwaæ INERGIZACJ¡ HOLOGRAFICZN¡, zamiast wizualizacj±.
Has³o umieszczone na drodze wiod±cej do sukcesu bêdzie teraz nastêpuj±ce:
DOBRA OBSERWACJA
TO
DOBRA INERGIZACJA
Tworzenie realistycznego do¶wiadczenia

Etap pierwszy: obserwacja wzrokowa
Obserwuj ¶wiat, który ciê otacza. Przygl±daj siê uwa¿nie nie tylko obiektom i ludziom, ale tak¿e ich cieniom. Staraj siê widzieæ nie tylko kolor, ale zaciemnienia i ja¶niejsze plamy, otaczaj±c± przestrzeñ i t³o. W ten sposób ustalasz punkty odniesienia potrzebne do stworzenia modelu wizualnego.
Etap drugi: obserwacja s³uchowa
Ws³uchuj siê w brzmienie d¼wiêków, nie tylko w wypowiadane s³owa, ale równie¿ w rozmaite d¼wiêki nieartyku³owane, takie jak “hmm", “uch", “och". Zwracaj uwagê na prêdko¶æ mowy, na barwê g³osu i ton.
S³uchaj innych d¼wiêków p³yn±cych z otoczenia, zarówno odg³osów natury, jak te¿ wywo³anych przez cz³owieka – gwaru ulicznego, warkotu przeje¿d¿aj±cych autobusów, odg³osu lodówki, wiatraczka, piecyka, czyjego¶ oddechu i sapania. Te szczegó³y pomog± ci stworzyæ holograficzn± inergizacjê.
Etap trzeci: obserwacja kinestetyczna
Pojêcie “kinestetyczna" obejmuje wra¿enia czterech zmys³ów: wêchu, dotyku, smaku i – tak! – wra¿enia emocjonalne.
Wêch. Zapachy, przykre i przyjemne, odznaczaj± siê ulotno¶ci±. Z zewn±trz mo¿e dotrzeæ do ciebie zapach oceanu, ¶wie¿o skoszonej trawy albo le¶ny zapach sosnowych igie³. W domu – zapach potraw, kwiatów w wazonie lub domowych zwierz±t. Delikatny aromat perfum czy ostra woñ potu... wszystko to rejestruj w umy¶le, by stworzyæ realistyczne do¶wiadczenie, które trzeba wyposa¿yæ w odczucia wêchowe.
Dotyk. Ma³e dzieci pos³uguj± siê zmys³em dotyku, by czerpaæ informacje o ¶wiecie. Przypomnij sobie, jak twoje dzieci niegdy¶ dotyka³y wszystkich przedmiotów. Ucz siê zatem od najm³odszych, powróæ do zwyczaju z dzieciñstwa i spróbuj okre¶liæ, co wtedy czujesz. Czy co¶ jest ciep³e, czy ch³odne? G³adkie czy szorstkie? Zapisuj te wra¿enia w umy¶le. Wyci±gnij rêkê i dotknij kogo¶. Zwróæ tak¿e uwagê na swoje odczucia, gdy kto¶ dotyka ciebie.
Smak. W kategorii wra¿eñ kinestetycznych nie wolno pomin±æ odczuæ smakowych. Zastanawiaj siê nad smakiem ka¿dej potrawy i przypraw – czy s± delikatne czy ostre, proste czy wyszukane. Analizuj równie¿ bardziej powszednie smaki: s³ony, s³odki, kwa¶ny. Staraj siê okre¶liæ, jaki masz smak w ustach, gdy nie jesz. Mo¿e w chwilach rozczarowañ czujesz gorycz, to znów, w chwili sukcesu – po udanej transakcji lub kiedy osi±gniesz wymarzony cel albo jeste¶ zakochany – cudowny smak s³odyczy.
Etap czwarty: obserwacja emocjonalna
Nie ma silniej motywuj±cego czynnika ni¿ odczucia emocjonalne, a mimo to wiêkszo¶æ z nas rzadko zwraca na nie uwagê. Tak, emocje równie¿ maj± charakter kinestetyczny -sprawiaj±, ¿e nasze cia³o odczuwa. U¶wiadom sobie, co czujesz, widz±c szczeniaka, szczura lub atrakcyjn± osobê p³ci przeciwnej. A jakie s± twoje odczucia wobec zdarzeñ, w których uczestniczysz czy ogl±dasz na ekranie telewizora? Jaki wp³yw fizyczny na twoje emocje ma widok wypadku drogowego, pary trzymaj±cej siê za rêce, têczy, zachodu s³oñca, deszczowego poranka lub pe³ni ksiê¿yca? Zwróæ uwagê na swoje uczucia, gdy patrzysz na kogo¶ obcego, na kuzyna, szefa, ukochan±. Dziêki okre¶leniu w³asnych wra¿eñ w takich i innych sytuacjach uda ci siê dodaæ wiêcej .filmowych kadrów" – czyli punktów odniesienia – do holograficznej inergizacji (realistycznego do¶wiadczenia), któr± bêdziesz tworzy³.
.Mo¿esz szybko podnie¶æ skuteczno¶æ programowania, je¶li ustalisz punkty odniesienia dla wszystkich piêciu zmys³ów oraz dla odczuæ emocjonalnych. Znajd¼ czas na PSP, czyli na Próbowanie, Stosowanie i Powtarzanie. Od dzi¶ zacznij obserwowaæ ¶wiat z uwag±, aby¶ w przysz³o¶ci, podczas tworzenia realistycznego do¶wiadczenia mia³ do dyspozycji wyra¼ne, szczegó³owe wspomnienia.
Wizualizacja udoskonalona
Nastêpny krok w pracach nad inergizacj± holograficzn± stanowi³ wielki prze³om. Poszukuj±c sposobów na udoskonalenie umiejêtno¶ci wizualizowania, zdawali¶my sobie sprawê, ¿e mamy ju¿ klucz do rozwi±zania problemu, a kluczem tym jest wnikliwa obserwacja. Musieli¶my jeszcze znale¼æ sposób na w³o¿enie klucza do zamka i przekrêcenie go. Odpowied¼ nadesz³a w czasie, kiedy prowadzili¶my studia nad programowaniem neurolingwistycznym (NLP), a wiêc zagadnieniem jêzyka mózgu. Nagle wszystko zaczê³o siê wyja¶niaæ i uk³adaæ siê w sensown± ca³o¶æ. Odpowied¼ na nurtuj±ce nas pytania okaza³a siê bardzo prosta i mia³a ¶cis³y zwi±zek ze standardow± wersj± treningu NLP. A¿ dziwne, ¿e nikt z neurolingwistów nigdy na to nie wpad³.
Na kursie NLP ucz±, ¿e kiedy cz³owiek my¶li lub przywo³uje pewien rodzaj my¶li, jego ga³ki oczne w sposób automatyczny wykonuj± okre¶lone ruchy, poniewa¿ oczy s± jakby przed³u¿eniem mózgu. Gdy przywo³ujemy dane wizualne (pamiêæ), ga³ki oczne wêdruj± w górê i w lew± stronê, kiedy za¶ konstruujemy nowe dane wizualne (wyobra¼nia / zdolno¶ci twórcze), ga³ki oczne przesuwaj± siê w górê i w prawo.
Podsumowuj±c – kluczem jest dok³adna obserwacja, programowanie neurolingwistyczne jest mechanizmem wewn±trz zamka, a metoda Silvy jest czynno¶ci± przekrêcania klucza w zamku. Tylko po³±czenie tych trzech czynników pozwoli nam otworzyæ drzwi! Drzwi wiod±ce do odkrycia nowego i potê¿nego narzêdzia wizualizacji – inergizacji holograficznej.
Podstawowe zasady inergizacji holograficznej
Skoro wiêc nasze ga³ki oczne automatycznie wêdruj± w okre¶lonym kierunku – gdy my¶limy czy przywo³ujemy konkretne my¶li – to powinno byæ prawdziwe równie¿ twierdzenie odwrotne, a mianowicie, ¿e aby wprowadziæ do umys³u nowe dane (wyobra¼nia / zdolno¶ci twórcze), czyli aby stworzyæ realistyczne do¶wiadczenie, musimy celowo kierowaæ wzrok w okre¶lon± stronê.
¦wiadomie poruszaj±c ga³kami ocznymi, mo¿emy oszukaæ nasz umys³ i przekonaæ go, by uzna³ realistyczne do¶wiadczenie za co¶, co ju¿ siê wydarzy³o i co jest fragmentem naszych wspomnieñ z przesz³o¶ci.
Ruszyli¶my tym ¶ladem i zaczêli¶my przeprowadzaæ eksperymenty podczas naszych seminariów. Odkryli¶my, j to bez wiêkszego zdziwienia, ¿e nowe informacje o wiele skuteczniej wywo³uj± trwa³± zmianê przekonañ, je¶li wprowadzane s± w stanie relaksacji alfa. Wej¶cie w stan fizycznej i umys³owej relaksacji – na przyk³ad za pomoc± techniki dr Silvy – pozwala nam omin±æ wiêkszo¶æ blokuj±cych analitycznych zachowañ zwi±zanych z poziomem beta; dziêki temu wprowadzanie, akceptowanie i programowanie realistycznego do¶wiadczenia jest ³atwiejsze.
Metoda Silvy sta³a siê niejako wyrzutni± ku inergizacji holograficznej. Pe³ni funkcjê parasola rozpiêtego nad procesem tworzenia realistycznego do¶wiadczenia, które ³±czy w sobie wra¿enia wszystkich piêciu zmys³ów. Czuwa nad przebiegiem owego procesu i wprowadza do umys³u powsta³y obraz do¶wiadczenia, wykorzystuj±c ruchy ga³ek ocznych i wiêksze emocjonalne zaanga¿owanie.
Proces powstawania inergizacji holograficznej, ³±cz±cy do¶wiadczenie realistyczne
z ruchem ga³ek ocznych
Zastanów siê, jakiego rodzaju informacje chcesz wprowadziæ do swego mózgu. Jakie jest twoje upragnione do¶wiadczenie realistyczne? Mo¿e jest to jaki¶ cel, którego do tej pory nie mog³e¶ osi±gn±æ, albo jaka¶ umiejêtno¶æ, któr± chcia³by¶ posi±¶æ. Zamknij teraz oczy i wejd¼ w stan relaksacji alfa za pomoc± metody 3-1 (Zob. “Dodatek").
Tworzenie wizualnej informacji wej¶ciowej
Po wej¶ciu w stan relaksacji wprowad¼ do umys³u film z obrazow± lub raczej wizualn± czê¶ci± inergizacji holograficznej. W tym celu skieruj ga³ki oczne lekko ku górze i w praw± stronê, przy zamkniêtych powiekach.
KW – obrazy konstruowane wizualnie
(oczy w górê i w praw± stronê)
zdolno¶æ twórcza / wyobra¼nia

Przy takim ustawieniu ga³ek ocznych stwórz w umy¶le ¶cie¿kê wizualn±, po czym ukszta³tuj dok³adne wyobra¿enie sytuacji tak, jak wygl±da³aby ona w rzeczywisto¶ci, gdyby¶ ty w niej uczestniczy³. Nie zapomnij o kolorach i perspektywie. Nie ¶piesz siê. Wymy¶l dla wszystkich uczestników obrazu ubrania, zwracaj±c uwagê na fason, fakturê materia³u i jego barwê. Im wiêcej dodasz szczegó³ów, tym wyra¼niejszy bêdzie obraz. Zapytaj sam siebie, co by¶ zobaczy³, gdyby¶ mia³ otwarte oczy? Nie zastanawiaj siê nad widzeniem tych obrazów za pomoc± zmys³u fizycznego, lecz postrzegaj je za pomoc± zmys³u my¶lowego. Inscenizuj!., w najdrobniejszych szczegó³ach.
PW – obrazy (dok³adne i ¿ywe) przywo³ywane wizualnie
(oczy w górê i w lewo)
przywo³ywanie danych z pamiêci

Sprawdzenie jako¶ci wprowadzonych danych wizualnych
Kiedy ju¿ uda³o ci siê, ku twemu zadowoleniu, utworzyæ i wprowadziæ do umys³u obraz wizualny, sprawd¼ jako¶æ wprowadzonych informacji. Skieruj ga³ki oczne do góry i w lew± stronê, po czym przywo³aj scenê z pamiêci. Je¶li obraz pojawia siê z ³atwo¶ci± i jest ostry, oznacza to, ¿e masz ju¿ do dyspozycji prawid³owo wprowadzony, szczegó³owy obraz.
Je¶li wystêpuj± jakie¶ trudno¶ci w przywo³ywaniu wizualnego obrazu, ustaw ga³ki oczne w dawnym po³o¿eniu, czyli w górê i w prawo, i jak to robi³e¶ poprzednio, uwzglêdnij w obrazie wiêcej punktów odniesienia, po czym ponownie sprawd¼ jako¶æ obrazu. Mo¿esz powtarzaæ te czynno¶ci tyle razy, ile bêdzie to potrzebne. Gdy ju¿ stworzysz kilka takich holograficznych inergizacji, nabierzesz wprawy i nauczysz siê kszta³towaæ obraz wizualny ju¿ przy pierwszym podej¶ciu.
Uwaga: Osobom u¿ywaj±cym szkie³ kontaktowych radzimy, by przy pierwszych æwiczeniach zdejmowa³y je.
Tworzenie s³uchowej informacji wej¶ciowej
Teraz dodaj ¶cie¿kê d¼wiêkowa. Pozostaj±c w tym samym stanie relaksacji umys³u, z zamkniêtymi powiekami, ustaw oczy tak, jakby¶ patrzy³ w stronê prawego ucha... ucha o twórczym s³uchu. Przy takim ustawieniu ga³ek ocznych stworzysz d¼wiêki, jakie us³ysza³by¶, uczestnicz±c naprawdê w przedstawionej przez ciebie sytuacji.
Stwórz scenariusz: u³ó¿ dialog, który prowadz± “aktorzy" w twoim my¶lowym filmie. Zwróæ uwagê na tempo wypowiedzi i barwê g³osów. Nie zapomnij o dodaniu d¼wiêków s³yszanych w tle – zarówno odg³osów natury, jak i pochodz±cych od cz³owieka.
KS – d¼wiêki lub s³owa konstruowane s³uchowo
(oczy na linii wzroku i w prawo)

Sprawdzenie jako¶ci wprowadzonych danych s³uchowych
Kiedy uda³o ci siê, ku twemu zadowoleniu, uzupe³niæ obraz o ¶cie¿kê d¼wiêkow±, mo¿esz przeprowadziæ wewnêtrzny test. Skieruj ga³ki oczne ku lewemu uchu (przywo³ywanie s³uchowe). Pomy¶l o ¶cie¿ce d¼wiêkowej. Czy d¼wiêki powstaj± z ³atwo¶ci±? Je¶li tak, przejd¼ do modelu kinestetycznego. Je¶li nie, powtórz procedurê konstruowania danych s³uchowych z oczami zwróconymi ponownie w kierunku prawego ucha.
PS – d¼wiêki i s³owa przywo³ywane s³uchowo
(oczy na linii wzroku i w lewo)

Tworzenie kinestetycznej informacji i sprawdzanie jej jako¶ci
Model kinestetyczny jest inny ni¿ wizualny i s³uchowy. W trybie wizualnym i s³uchowym konstruowanie odbywa³o siê przy ustawieniu ga³ek ocznych w stronê prawego ucha, przywo³ywanie za¶ – w stronê lewego. W trybie kinestetycznym obie te czynno¶ci zachodz± przy jednakowym ustawieniu wzroku.
Uwaga: w standardowej technice NLP przetwarzanie danych kinestetycznych, fizycznych i emocjonalnych objawia siê ruchem ga³ek ocznych w dó³ i w praw± stronê, natomiast ruch w dó³ i w lewo ¶wiadczy o odbywaj±cym siê dialogu wewnêtrznym, o rozmowie cz³owieka z samym sob± (wiêcej informacji na ten temat znajdziesz w nastêpnych rozdzia³ach). My doszli¶my jednak do wniosku, ¿e do tworzenia inergizacji holograficznej bardziej przydatny bêdzie nieco inny model. Ga³kom ocznym zwróconym w dó³ i w prawo przypisali¶my tylko wra¿enia fizyczne, skierowanym za¶ w dó³ i w lewo – emocjonalne. Podobnego odkrycia dokona³ psycholog Steven Devore, za³o¿yciel i przewodnicz±cy organizacji Syber Vision.
KWF – kinestetyczne wra¿enia fizyczne,
odczucia cielesne – przywo³ywanie i konstruowanie
(oczy w dó³ i w prawo)

Podczas konstruowania fizycznych, czyli cielesnych, wra¿eñ kieruj ga³ki oczne w dó³ i w praw± stronê. Przy takim Ustawieniu oczu wprowadzaj informacje o odczuciach fizycznych. Pytaj siebie: “Gdybym teraz naprawdê prze¿ywa³ to realistyczne do¶wiadczenie, jaka by³aby temperatura otoczenia? Jak bym siê czu³ w ubraniach i butach, które mam na sobie. Jak odczuwa³bym obecno¶æ szkie³ kontaktowych lub okularów na nosie?" – i tak dalej.
Po uzupe³nieniu obrazu o odczucia fizyczne mo¿esz sprawdziæ jako¶æ wprowadzonych danych, po prostuje przywo³uj±c. Je¶li masz trudno¶ci, powtórz ostatnie æwiczenie i dodaj wiêcej szczegó³ów (oczy zwrócone w dó³ i w prawo).
Informacje wêchowe
ZAPACH
(oczy na wprost i 10 stopni powy¿ej linii wzroku)
Po uzupe³nieniu obrazu wra¿eniami cielesnymi powróæ do ustawienia ga³ek ocznych w pozycji centralnej (spójrz prosto przed siebie – z zamkniêtymi oczami). Teraz unie¶ oczy – powoli i spokojnie, tak jakby¶ w±cha³ perfumy – oko³o 10 stopni powy¿ej linii wzroku. Gdy bêdziesz wprowadza³ do umys³u wra¿enia wêchowe, oczy automatycznie ustawi± siê na odpowiednim poziomie lub pod w³a¶ciwym k±tem.
Pozostaj±c przy takim ustawieniu ga³ek ocznych, stwórz wonie i aromaty dla programowanego w³a¶nie realistycznego do¶wiadczenia. Sprawd¼ swoje postêpy, przywo³uj±c dane zapachowe. Je¶li obraz wêchowy nie jest kompletny, wyra¼ pragnienie stworzenia dodatkowych informacji i dodaj wiêcej punktów odniesienia do modelu zapachowego.
Informacje smakowe
SMAK
(oczy na wprost i 10 stopni poni¿ej linii wzroku, zwrócone ku ustom)
Nastêpnym zmys³em bior±cym udzia³ w tworzeniu realistycznego do¶wiadczenia jest zmys³ smaku. Powróæ do ustawienia ga³ek ocznych w pozycji centralnej, po czym opu¶æ wzrok oko³o 10 stopni ni¿ej, tak jakby¶ spogl±da³ na swoje usta.
Pozostaj±c przy takim ustawieniu ga³ek ocznych, stwórz smaki, jakich móg³by¶ doznaæ, gdyby do¶wiadczenie realistyczne by³o do¶wiadczeniem realnym. Mo¿e to byæ delikatna woñ uroczystej kolacji lub s³odki smak sukcesu. Pamiêtaj, ¿e ¿o³±dek funkcjonuje w ten sposób, i¿ do¶wiadczenie negatywne mo¿e wywo³aæ smak goryczy, natomiast wydarzenie pozytywne – czysty, wyra¼ny smak s³odyczy.
Utrzymuj±c ga³ki oczne w tym samym po³o¿eniu, sprawd¼ jako¶æ inergizacji, wyraziwszy uprzednio pragnienie przywo³ania danych smakowych. Je¶li wymagane jest dodanie wiêkszej ilo¶ci szczegó³ów, wprowad¼ je do obrazu z zachowaniem tego samego ustawienia ga³ek ocznych.
Tworzenie emocjonalnej informacji i sprawdzanie jej jako¶ci
Oto podda³e¶ ju¿ holograficznej inergizacji wra¿enia wzrokowe i s³uchowe, jak równie¿ kinestetyczne. Nadszed³ czas na utworzenie modelu o najwiêkszej sile oddzia³ywania, najwiêkszej mocy o¿ywiania filmu my¶lowego, a mianowicie modelu emocjonalnego. Spójrz przed siebie, po czym opu¶æ wzrok do do³u i w lew± stronê. Zadaj sobie w my¶lach pytanie: “Jakiego rodzaju emocje prze¿y³bym w chwili osi±gniêcia upragnionego celu?". Czy bêdzie to uczucie dumy, rado¶ci, satysfakcji, ekstazy, mi³o¶ci? Okre¶l swoje uczucie i rozwiñ je; podkrêæ ga³kê umys³owego wzmacniacza emocjonalnego. Wyobra¼ sobie, ¿e to uczucie wype³nia ca³e twoje cia³o.
KWE – kinestetyczne wra¿enia emocjonalne
przywo³ywanie i konstruowanie
(oczy w dó³ i w lewo)



PE£NE DO¦WIADCZENIE REALISTYCZNE


PW – obrazy przywo³ywane wizualnie (oczy w
górê i w lewo)

PS – d¼wiêki i s³owa przywo³ywane s³uchowo (oczy na linii wzroku
i w lewo)

KWE – kinestetyczne wra¿enia emocjonalne (oczy w dó³ i w lewo –
zarówno przy konstruowaniu, jak i przywo³ywaniu)



wra¿enia ZAPACHOWE (oczy na wprost i 10 stopni powy¿ej
linii wzroku)



wra¿enia SMAKOWE (oczy na wprost i 10 stopni poni¿ej linii wzroku, w
kierunku ust)



KW – obrazy konstruowane wizualnie (oczy
w górê i w prawo)

KS – d¼wiêki i s³owa konstruowane s³uchowo (oczy na linii wzroku
i w prawo)

KWF – kinestetyczne wra¿enia fizyczne, odczucia cielesne (oczy
w dó³ i w prawo – zarówno przy konstruowaniu,

jak i przywo³ywaniu)


Teraz, nadal pozostaj±c w stanie alfa i koncentruj±c siê na odczuciach emocjonalnych,
skieruj ga³ki oczne w górê i w lew± stronê; dodaj do emocji ¶cie¿kê wizualn±.
Nastêpnie przenie¶ wzrok w kierunku lewego ucha i dodaj ¶cie¿kê d¼wiêkow±.
Teraz spu¶æ oczy w dó³ i w prawo i uzupe³nij obraz o wra¿enia fizyczne, po
czym spójrz prosto przed siebie i 10 stopni powy¿ej linii wzroku, dodaj±c
¶cie¿kê zapachow±. I znowu popatrz na wprost i 10 stopni w dó³, w poszukiwaniu
wra¿eñ smakowych, a nastêpnie w dó³ i w lewo – po odczucia emocjonalne. Na
koniec odprê¿ siê i przeprowad¼ pe³ne programowanie, staraj±c siê, by twoja
inergizacja by³a dynamiczna i barwna. Po zakoñczeniu programowania wyjd¼ ze
stanu alfa, odliczaj±c od 1 do 5.



Na seminariach po¶wiêconych zagadnieniu panowania nad umys³em metod± dr Silvy odnosili¶my wielkie sukcesy. Wielu s³uchaczy ze ³zami w oczach opisywa³o swoje pierwsze, po wielu latach, osi±gniêcia dokonane za pomoc± wizualizacji. Najkrótsza droga do sukcesu prowadzi oczywi¶cie przez próby, próby i jeszcze raz próby.
PODSUMOWANIE
Inergizacja holograficzna
Komunikowanie siê z umys³em wewnêtrznym
Teraz ju¿ wiesz, na czym polega sekret inergizacji holograficznej. Prawdopodobnie dokonali¶my pierwszego od wielu lat znacz±cego prze³omu w badaniach nad wizualizacj±.
Inergizacja typu holograficznego jest potrzebna szczególnie ludziom, którzy maj± k³opoty z wizualizowaniem, gdy¿ albo nie pojmuj± istoty wizualizacji, i tym samym komplikuj± ca³y proces, blokuj±c go, albo z natury nie s± wzrokowcami, lecz maj± za to bardziej rozwiniêty tryb postrzegania kinestetycznego b±d¼ s³uchowego.
Dziêki holograficznej inergizacji mog± wykorzystaæ sw± lepsz± z natury umiejêtno¶æ kinestetyczn± lub s³uchow± do tworzenia ¶cie¿ki wizualnej w swym realistycznym do¶wiadczeniu.
Z pomoc± tego nowego narzêdzia mo¿esz wyznaczaæ cele i Osi±gaæ je. Stosuj wiêc technikê inergizacji i uczyñ ze swej wewnêtrznej ¶wiadomo¶ci najlepszego przyjaciela, który pomo¿e ci osi±gaæ sukcesy we wszystkich dziedzinach ¿ycia.
W celu stworzenia realistycznego do¶wiadczenia przy programowaniu przysz³ych osi±gniêæ, eliminowaniu z³ych nawyków, lêków, nies³usznych przekonañ lub rozwijaniu jakiej¶ umiejêtno¶ci wykonuj nastêpuj±ce czynno¶ci:
Etap pierwszy: Zamknij oczy i wejd¼ w stan relaksacji umys³u za pomoc± metody 3-1.
Etap drugi: Pozostaj±c nadal w stanie alfa, zwróæ oczy w górê i w praw± stronê. Stwórz obraz wizualny, dodaj±c barwê i akcjê.
Etap trzeci: Sprawd¼ jako¶æ tego obrazu, kieruj±c ga³ki oczne w górê i w lewo. Je¶li obrazy nap³ywaj± z ³atwo¶ci±, przejd¼ do nastêpnego etapu, je¶li nie – powtórz etap 2.
Etap czwarty: Teraz ustaw ga³ki oczne tak, jakby¶ spogl±da³ na swoje prawe ucho. Skonstruuj ¶cie¿kê d¼wiêkow± zawieraj±c± muzykê, rozmowy i d¼wiêki w tle.
Etap pi±ty: Sprawd¼ ¶cie¿kê d¼wiêkow±, wykonuj±c ruch ga³kami ocznymi tak, jakby¶ patrzy³ na swoje lewe ucho. Je¶li przywo³ywanie przebiega ³atwo, przejd¼ do nastêpnej czynno¶ci, je¶li nie – powtórz æwiczenie 4.
Etap szósty: Skieruj oczy w dó³ i w prawo i stwórz fizyczne wra¿enia, jakich dozna³by¶, uczestnicz±c naprawdê w sytuacji, któr± obecnie wizualizujesz. Przy takim samym ustawieniu ga³ek ocznych sprawd¼ efekt, przywo³uj±c z pamiêci owe cielesne wra¿enia. Je¶li przywo³ujesz je z ³atwo¶ci±, przejd¼ do nastêpnego etapu.
Etap siódmy: Teraz spójrz w lewo i w dó³. Stwórz emocje, które prze¿ywa³by¶, gdyby¶ rzeczywi¶cie znalaz³ siê w wyobra¿onej sytuacji. Aby sprawdziæ postêpy, nadal przy tym samym ustawieniu ga³ek ocznych przywo³aj owe emocje. Je¶li nie sprawia ci to trudno¶ci, przejd¼ do dalszych etapów.
Etap ósmy: Spójrz prosto przed siebie (oczywi¶cie ci±gle z zamkniêtymi oczami) i 10 stopni powy¿ej linii wzroku, tak jakby¶ patrzy³ na swój nos. Dodaj dane zapachowe. Sprawd¼ Je tak, jak opisano wy¿ej.
Etap dziewi±ty: Oczy skierowane do przodu i 10 stopni poni¿ej linii wzroku, jakby¶ patrzy³ na usta. Stwórz informacje smakowe, a nastêpnie sprawd¼ ich jako¶æ.
Etap dziesi±ty: Teraz po³±cz wszystkie obrazy (wzrokowy, d¼wiêkowy, zapachowy, dotykowy, smakowy i emocjonalny), a otrzymasz pe³n± inergizacjê holograficzn±. Dodaj akcjê, kolory i zbli¿enia.
Etap jedenasty: Odliczaj±c od 1 do 5, wyjd¼ ze stanu alfa, otwórz oczy, poczuj siê wspaniale i w doskona³ym zdrowiu.
Celem realistycznego do¶wiadczenia jest stworzenie do¶wiadczenia sztucznego w sposób tak szczegó³owy, by umys³ przyj±³ to, co “realistyczne", za rzeczywisto¶æ. Dziêki têtnu zostanie ono skatalogowane w banku pamiêci jako wspomnienie, a ty przechytrzysz w³asny umys³ tak, ¿e przezwyciê¿y on ograniczaj±ce go przekonania i poszerzy tw± strefê komfortu, a tym samym pozwoli ci osi±gaæ nowe cele.
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • pajaa1981.pev.pl